Jak zabezpieczam surową skórę? Naturalne sposoby i moja własna receptura mieszanki

Sposobem, który czasami stosuję na swoje wyroby, jest dodawanie olejku eterycznego do tłuszczu, którym nacieram lico. Moim zdaniem świetnie sprawdza się sandałowy, wspaniale komponuje się z naturalnym zapachem skóry. Lubię stosować ten sposób zwłaszcza na okładkach i paskach od zegarków, ponieważ te rzeczy od czasu do czasu znajdują się względnie blisko nosa (np. siedzę przy biurku i podpieram sobie głowę albo przy otwieraniu okładki, ruch przepycha powietrze znad niej w stronę twarzy).Stosunkowo nowe odkrycie, o działaniu podobnym do wosku pszczelego, to lanolina bezwodna. Jest to wosk otrzymywany przy czyszczeniu owczej wełny. Testowane na skórach roślinnych i również chromowych. Dodaje wodoodporności i nabłyszcza, ale nie wygładza tak jak wosk pszczeli, gdyż głębiej wnika. Używa się tego bardzo niewiele, wcześniej o tym nie wiedziałem i kupiłem 250g w sklepie dla artystów/plastyków. Cena, jak na wydajność, jest bardzo rozsądna. Mam tylko nadzieję, że taka ilość mi się nie przeterminuje…Ciekawą opcją jest też rozpuszczenie wosku pszczelego w innych tłuszczach. Po rozgrzaniu wosk ładnie się miesza z pozostałymi składnikami i nie tężeje już do stałego stanu skupienia. Wosk nie wytrąca się z mieszaniny, jeśli zachowa się odpowiednie proporcje. Ostatnio „ugotowałem” sobie mieszankę tych olejów co zwykle, do tego duża płaska łyżka lanoliny i kawałek wosku pszczelego (mniej więcej 30 cm^3 na 100 – 120 ml gotowej mieszanki). W najbliższym czasie poeksperymentuję jeszcze i sprawdzę, ile wosku pszczelego da się rozpuścić, zanim mikstura będzie twardniała po ostudzeniu. Na samym początku mojej przygody ze skórami wyszło mi coś, co po ostudzeniu było twardą bryłą i nie dało się tego używać…

W celu zmiękczenia twardej skóry (grubej, nowej lub bardzo wysuszonej starej) używam mojego najnowszego nabytku – oleju kopytkowego. Skóra jest po nim miękka w dotyku, przyjemnie elastyczna i podatna na zginanie wynikające z funkcjonalności wyrobu. Olej kopytkowy wykonany z kopyt zwierzęcych, jest więc środkiem naturalnym, praktycznie bezzapachowym i tylko nieznacznie przyciemnia kolor skóry. Jest to niewątpliwie zaletą, gdy zależy nam na jasnym kolorze bez użycia farb.

Połączenie wszystkich składników z powyższej listy to właśnie moja osobista receptura mieszanki woskowo – tłuszczowej, którą od czasu jej opracowania używam praktycznie we wszystkich produktach. Kolejne partie trochę się różnią, bo proporcje odmierzam „na oko”, by uzyskać w temperaturze pokojowej konsystencję stałą, ale miękką i łatwą do rozsmarowania. Zmienność wynika jeszcze z faktu, że za każdym razem robiąc ją dla siebie wykorzystuję to, co akurat mam dostępnego, zwłaszcza resztki dobrej jakości tłuszczów roślinnych. W ten sposób nic się nie zmarnuje, a ja mam okazję do ciągłych eksperymentów ze składem.Podstawowe składniki są jednak niezmienne:

• wosk pszczeli

• wosk Carnauba

• lanolina

• olej kopytkowy

• olej kokosowy (zwykle rafinowany) 

• opcjonalnie inne oleje roślinne w różnych proporcjach (stosowałem oliwę z oliwek, olej lniany, słonecznikowy, rzepakowy, ze słodkich migdałów, rycynowy)

Jeśli miałbym dać wskazówki co do proporcji, to powiedziałbym, że mniej więcej 1/3 stanowią woski stałe, 1/3 oleje płynne, 1/3 pozostałe składniki stałe (u mnie olej kokosowy i lanolina). Wszystko zależy jednak od użytych składników, więc głównym wyznacznikiem jest po prostu praktyczna w zastosowaniu konsystencja. Na przykład wosk Carnauba mocno utwardza mieszankę, więc jeśli jest w składzie, trzeba brać to pod uwagę, dodając składniki płynne. 

Jeśli nie chcesz eksperymentować, możesz kupić mieszankę w moim sklepie. Jest dostępna jako Naturalny środek do pielęgnacji skóry 50 ml.