Natknąłem się ostatnio na zdjęcia skórzanego woreczka na kamienie szlachetne, wykonanego kiedyś na specjalne zamówienie mojej jeszcze wtedy nie-żony. Po linii szwów widać, że byłem jeszcze wtedy na początku nauki ręcznego szycia, niemniej gadżet wygląda całkiem sympatycznie. Był inspirowany jednym z woreczków używanych przez Wikingów – taki wzór znalazłem w jakimś artykule dotyczącym zbiorów jednego z angielskich skansenów. Moim zdaniem ta niedbałość wykonania (czy to wynikająca ze wspomnianego wczesnego etapu nauki szycia, czy pośpiechu wykonania tłoczeń) nadaje mu autentyczności.
Moja żona nosi w nim ulubione kamienie – kryształ górski, obsydian czarny, karneol. Nie pytajcie po co 🙂 Nie mniej mała to rzecz, a cieszy oko i chociaż trochę porządkuje zawartość wszystkich dziwnych rzeczy w damskiej torebce…
